Nieudawane risotto z dynią.

Pod nogami szeleszczą liście. Już czy jeszcze? Czas ostatnio biegnie dla mnie zbyt szybko, żebym mogła to ocenić. Wieczorami chodzę na spacery, na przekór atakującemu mrozowi i jak długo się da - w trampkach. Po przerwie wracam do szczerego uśmiechu oraz dużej, pomarańczowej dyni. Tworząc lekko słodkie, jesienne danie, bezmyślnie przeglądam szkolne notatki.
Zrobiłam moje pierwsze "prawdziwe" risotto: z ryżem arborio, winem i na domowym bulionie. Nie takie ono straszne...

RISOTTO Z DYNIĄ /4 porcje/
1/4 średniej dyni
sól i pieprz
3 łyżki oliwy z oliwek
1 cebula
3 ząbki czosnku
2 łodygi selera naciowego*
1 i 3/4 ryżu arborio
1 kieliszek białego wina
4-5 szklanek bulionu (z kurczaka lub, w wersji wegetariańskiej, warzywnego)
1/2 szkl. parmezanu

Piec rozgrzać do 210°C.
Dynię wydrążyć, twardy miąższ pokroić w kostkę. Wymieszać z łyżką oliwy, solą i pieprzem. Piec 25-30 minut.
Na patelni rozgrzać pozostałą oliwę, wrzucić posiekaną cebulę, seler i czosnek. Smażyć powoli, na małym ogniu.
Dodać ryż i mieszać, aż zacznie robić się przezroczysty. Zalać winem.
Po trochu dodawać bulion. Następną porcję dolewając po wchłonięciu płynu, aż do uzyskania kremowej konsystencji.
Zdjąć z ognia, wmieszać ser i dynię. Podawać na ciepło z dodatkiem mięsa lub jako samodzielne danie.


źródło przepisu: teawithmeblog
*Dałam jedną łodygę, a następnym razem całkiem pominę ten dodatek. Seler smakował mi np. zmielony w wegetariańskim sosie bolońskim, ale risotto zyskało na smaku, gdy odkładałam go na bok. Jak kto lubi ;)